هفته 32
سلام مامانی .
چطوری خوبی . باورم نمیشه دیگه کم کم داریم به انتهای راه می رسیم .
تو این مدت همش با من بودی و با دستو پاهای نازت نوازشم میکردی . حس می کنم جدایی سخته ولی خوب وقتی فکر می کنم که بعدن می تونم بغلت کنم و ببوسمت کلی نظرم عوض می شه .
راستی خانوم خوشکل من خیلی خوش قدمیا این به شدت به مامان و بابا ثابت شده . وسایلتم آمادست و ما منتظر ورود به موقعت هستیم .
این روزا همش خدا رو شکر می کنم که لیاقت مادر شدنو بهم داده و ازش می خوام به همه کسایی که آرزو دارن این طعم شیرینو بچشونه .
خدایا به خاطر همه خوبیهات ممنونم .
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی